Chent'annos sunu pagos, sorre cara
pro frimmare un'istante in cussas baddes
su sole 'e sa Barbagia, ue ses Signora.
Ma oe pius cara nos torras in sas laras
de Chie, sola e appartada, isfilazzende
sas maglias de su fresi taruladu
e abbiende sas carres maltoriadas
dae sos malos appentos de sa sorte,
t'hat tessidu e tramadu sos turmentos
de sas piaes dae nàschida imprimidas.
Truncos mugiados, àvures dirruttas
che cannas irrasciadas dae su entu,
funi tando sos neos de s'alminonzu
de unu tempus filonzanu e istruidore,
sunu ancora sas tramas de s'arazzu
chi, cun lanas filadas ater'ue,
ti tessei' cuss'ispola seculare.
E tue, Nugòro, nadìa 'e sos balentes,
pedidores de paghe a cussas roccas
e de grascia a sos chelos istantìos;
marna disaurada de sàltios e cuiles
arzolados dae triuttos suberanos;
terra de milli rios in abbolottu
prignos de fele e rànzigos licores;
càntaru gloriosu de sàmbenes
e suores ispartos in tott'ue;
àrdia de milli prammas de vittorias
de sas boghes e pinnas sas pius altas,
Tue, Nugòro,
oe fiera e balente pius de prima
cuntrestas a sos seculos s'ammentu
de s'alenu pius mannu 'e sa Barbagia,
respiru e bantu 'e sa Sardigna intrea.
Gai prigna 'e tantu pesu, e trionfale
avreschende in pius limpidos benales,
cuidadosa 'e sos mortos chi has'a in sinu
tramunada in sos fruttos chi has'a lugher,
pius forte t'as'a istringher cussos fizzos
carre a carre cugiende sas feridas,
chizzu a chizzu calmende cussos rios,
brazzu a brazzu allentende cussas roccas,
coro a coro, abbelzende cussos chelos.
E in s'olvidu 'e sa trista intirinada
da ue nasches pius bella e amantiosa
de isprazzos pius caldos e lughentes,
narabilu, Nugòro, e a boghe ispalta
dae sa punta 'e s'Ortobene sacru
finz'a sa ucca 'e sos Anghelos marinos,
chi chent'annos sunu troppos, sorre cara,
pro frimmare un'istante in cussas baddes
su sole 'e sa Sardigna, ue ses naschida.