Sighéi, o fillus!
Giaghì ndeis boddìu
sa bandèra scorriàda de sa chexa
chi trinidi me i' fuèddus contzillàus de su sentidu
chi si . spingidi a dda prantài
'nsu pinniòni pru' longu
po ghi is scòcchidus suus a su 'entu
ndi scididi is chi drominti sempiri
e tocchidi is homis fraccòngius
a arriscài a s'atra pati
de is cresùras de su custumàu
po cicài tremini' nòus
anca capanta puru i' lompius accòu
chi deppint'essi, a bolla o amaròlla,
i' beni benìus, sighéi!
Sighéi, ma fadéi chi no torridi, no torri' mai,
su tempu' de i' baccas mangias.
Su tempu' chi 'osàturus no eis connòtu
ma chi dèu, cun lambrigas e febi,
a brenti buìda e denti' siddàdas,
happu biviu e sunfrìu
e ancòra arregòdu e contu
a 'osàturus chi stimu.
Chi no ssi scipiad' prus genti attrivìda
posta 'n presòni po essi nau «no!»
a chini iada a bolli teni sempiri arrexòni.
Chi no ssi scipiad' prus genti mandàda
de unu tremini ass'atru po boccì
atru' fillu' de mamma, fradi' nostus 'n Deus.
Chi no ssi scipiad' prus genti 'ncrubàda
po fai de murèdda o de iscànnu
a atra genti pappadòra e preitzòsa.
Chi no ssi biad' prus genti scorriàda
chi bivanta a mindìgu po su pani
a trassa' de canis stasìus.
Sighéi! Medas ancòra funti i' fradis spainàus
chi bivinti a coru craccàu
de un cabagòrru 'i axìu pitziosu
ca no è segùru sun'cras. Sighéi!
A ita giuada chi s'homi fuada 'n su steddàu,
chi appettighid' sa luna,
chi siad' meri diadéru 'e su criàu,
si no s'assuermad' su prantu
de chini po fami si bendidi
e moridi, misenìu, a finingonis? Sighéi!
Su mundu è di 'osàturus e ddu podéis cambiài
fintzas a podi mirài sa cara 'e Deus.